മിഴിയോരം

       

                    രണ്ടു രൂപയുടെ ഒരു ക്രിസ്മസ് കാർഡിൽ വരിയും നിരയും തെറ്റി, ചളുങ്ങി തിക്കിതിരകി ഇരുന്ന ആ അക്ഷരങ്ങൾക്കെന്നെ ഏറെ കാര്യങ്ങൾ ഒര്മിപ്പിക്കാനുണ്ടാരുന്നു. നിഷ്കളങ്ക സവ്ഹൃതത്തെ, പണത്തിന്റെ തൂക്കത്തേക്കാൾ വിലയുള്ള ഹൃദയ വിശാലതയെ, നിഴൽ വീണ ഇടനാഴികളെ, പരിഭവിച്ചും വഴക്കടിച്ചും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചും നടന്ന വിദ്യാലയ  മുറ്റത്തെ, അങ്ങനെ പലതും.

              ഇന്ന് വർഷമേറെ കഴിയുമ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സ്‌ മുറികളിൽ ഞങ്ങളിതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത അദ്യാപകർ ക്ലാസ്സെടുക്ക്കുകയും, ഞങ്ങൾക്ക് തീർത്തും അപരിചിതമായ മറ്റൊരു വിദ്യർതിസമൂഹം അത് കേഴ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പക്ഷെ മെസ്സജുകളുടെയും മിസ്‌കോളുകളുടെയും  ഇക്കാലത്ത്‌ അക്ഷരങ്ങളുടെ മാസ്മരികത അവർക്ക് നഷ്ടമാകുന്നു. എന്റെ ഓര്മപെട്ടിയിൽ ഞാനിന്നും സൂക്ഷിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന ആ കാർഡ്‌ ആദ്യ കഴ്ച്ചയിലെതുപോലെതന്നെ എല്ലാ വികാരവും ഉൾക്കൊണ്ട്‌ വായിക്കാൻ എനിക്കിന്നും കഴിയുന്നു. അത് എന്റെ കൊച്ചു കൊച്ചു സന്തോഷങ്ങളെ ഏറെ ശക്തിപെടുത്തുന്നു.